چغندر یک گیاه چند منظوره است که کشت آن به اندازهای که تبلیغ منفی برای آن کردهاند، آببر نیست.
به گزارش خبرنگار ایانا، سیدباقر محمودی رئیس موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه بذر چغندر قند کشور معتقد است که گیاه چغندر یک گیاه اقتصادی برای کشت است و جایگزین کردن آن برای کشاورز به سختی امکان دارد. او در مورد دلایل چند منظوره بودن این محصول در گفتوگو با ایانا میگوید: گیاه چغندر اگر در پاییز کشت شود به اندازه گندم نیاز به آب دارد بنابراین کشت مقرون به صرفه است. نکته دیگر آنکه میتوان برای کاهش مصرف آب از انواع بذرهای مقاوم به کمآبی استفاده کرد. مانند بذرهایی که به انواع بیماریها مقاوم هستند.
او اضفه میکند: ضمن اینکه در نظر داشته باشید اگر در هر هکتار ۳۰ تن ریشه چغندر داشته باشیم، به همان اندازه گیاه روی زمینی (برگهای چغندر) هم داریم که ۳۰ تن علوفه تر است. از این ۳۰ تن چغندر به طور تقریبی به همین میزان تفاله چغندر حاصل میشود که باز ۳۰ تن علوفه تر است. کشور ماهم بزرگترین وارد کننده علوفه است. با توجه به این موضوع و بهرهبرداری چند جانبه کشت چغندر میتواند به صرفه و اقتصادی باشد.
در سالهای اخیر (از دهه ۷۰ و ۸۰ خورشیدی به بعد) معادل ۱۰۰ درصد سطح زیر کشت چغندر کاهش پیدا کرده ولی در همین مدت بیش از ۱۵ درصد تولید شکر افزایش پیدا کرده است.
رئیس موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه بذر چغندر قند کشور با اشاره به اینکه واردات شکر راهکاری برای تامین نیاز داخلی نیست، توضیح میدهد: در حال حاضر سرانه مصرف شکر در داخل حدود ۸۵ گرم است که اگر به ۶۵ گرم برسد ما از واردات هرنوع شکری بینیاز هستیم. این نکته مهم را نیز در نظر داشته باشید که استاندارد جهانی مصرف شکر ۵۰ گرم است. پس از دید سلامتی و تغذیه نیز بهتر است به فکر افزایش بهرهوری از محصولات داخلی باشیم تا واردات کالایی که میتوانیم در آن خودکفا شویم.
او اضافه میکند: با توجه به تغییر الگوی کشت، کشت چغندر بیش از محصولات دیگر به صرفه است. حتی حمل آن به بخشها و شهرهای دیگر برای صنایع تبدیلی هم مقرون به صرفه است. بذرهای جدید انواع چغندر به کمآبی مقاوم هستند، میتوانند شرایط حمل به نقاط دیگر را نیز با حفظ کیفیت را تحمل کنند.