گرچه کاهش کلونیهای زنبور عسل، نگرانیهای کارشناسان را برانگیخته است، اما محققانی هستند که راهکارهای جایگزینی برای این منظور ابداع کردهاند.
به گزارش ایانا از goshennews.com، امروزه کاهش جمعیت زنبورعسل در جهان بر کسی پوشیده نیست و دستاندرکاران این بخش به فکر راهکارهای اساسی برای جلوگیری از این روند هستند، اما آنا هالدوانگ، یکی از محققانی است که پروژه تحقیقاتی خود را در یکی از دانشگاههای آمریکا به شکلی دیگر دنبال کرد. این پژوهشگر دستگاهی ابداع کرده که میتواند تا حدودی خطر افت جمعیت زنبورها را کاهش داده و بهعنوان مقولهای جایگزین به کار رود.
هالدوانگ میگوید: “این طراحی که از هواپیماهای بدون سرنشین الگوبرداری شده، میتواند به کمک طبیعت آمده و کار گردهافشانی را انجام دهد. این دستگاه قابلیت انتقال گرده گل از یک گیاه به گیاه دیگر را بر عهده میگیرد.” دستگاه مورد نظر که به اندازه کف دست است، با استفاده از نور ماوراء بنفش در دوربین خود، گیاهان را شناسایی میکند و بعد از شناسایی، با مکیدن گرده گل، به سمت گیاه دیگر رفته و گرده را روی آن میریزد. این زنبورهای کوچک مکانیکی، با انتقال هوا و تنظیم آن میتوانند موقعیت خود را تغییر دهند. طرح مورد نظر توانست موفقیتهای قابل توجهی در این زمینه کسب کند و همین امر توجه فعالان کشاورزی و محیط زیست را به سوی خود جلب کرد.
وی میافزاید: “زنبور مکانیکی وسیلهای است که باعث رشد گیاهان شده و نیاز آنها را به گردهافشانی مرتفع میکند؛ زیرا تقریباً تمام گیاهان به غیر از آب، خاک و نور به گردهافشانی متقابل نیز نیاز دارند.”
به گفته این محقق، تماشای مستند “ناپدید شدن زنبورها” که در سال ۲۰۰۹ پخش شد، جرقهای در ذهن وی ایجاد کرد تا بهگونهای خلاء جمعیت زنبورها را جبران کند؛ زیرا حتی تصور دنیایی که در آن میوه و سبزیجات نباشد، سخت است.
هالدوانگ تأکید میکند: “متأسفانه این واقعیت دارد که زنبورها در جهان به دلایل مختلف ازجمله استفاده سموم خطرناک و تخریبهای محیط زیستی یکییکی رو به نابودی میروند؛ بنابراین ایده ساخت دستگاهی کوچک که تا حد امکان به مقیاس زنبورها نزدیک باشد و بتواند توازن موجود در اکوسیستم را حفظ کند، جالب بهنظر میرسید.”
وی با روش آزمون و خطا در طول چهار هفته و امتحان ۵۰ نمونه اولیه سرانجام به طراحی نهایی رسید. البته با توجه به آزمایشهای صورتگرفته و مدتزمان انجام کار، میتوان آن را پروژهای قلمداد کرد که بسیار سریع اجرا شده و از ایده تا محصول، زمان کمی برده است.
این محقق با طراحی این هواپیمای بدون سرنشین قصد دارد به جهان نشان دهد که این ابزار مکانیکی تنها در مواقع جنگ و برای استفادههای نظامی نیست، بلکه میتوان از این علم برای بهبود طبیعت و تولید محصولات کشاورزی با الهام گرفتن از رفتار زنبورها بهره برد؛ بنابراین شاید چنین دستگاه کوچکی توانایی تغییر نگرش مردم نسبت به هواپیماهای بدون سرنشین را داشته باشد!
هالدوانگ امیدوار است که ابداع چنین دستگاهی علاوه بر اینکه دیدگاهها را نسبت به کشاورزی بهبود میبخشد، تلنگری باشد برای اندیشیدن به خطرات فاجعهآمیز کاهش جمعیتهای زنبورعسل.
وی قصد دارد این پروژه را تا حدی گسترش دهد که دستگاههای گردهافشان مکانیکی بهسادگی در دسترس عموم کشاورزان قرار گیرد./